"

We moeten echt af van het discriminerend scheldwoord 'transgender'. In de medische wereld ligt een veel breder scala aan patiënten die 'anders' geboren zijn, of op volwassen leeftijd er pas achter komen vanuit onderzoek. Alleen daar worden we juist niet mee bekogeld door de media. Nee,.. de wetenschap en media houdt het allemaal liever gescheiden en krampachtig vast in kleine aparte hokjes. Waarom keer op keer het ene hokje volop in de media moet en andere hokjes stil zwijgend over wordt gedaan is mij een raadsel. 

In dit deel wil ik je een wereld laten zien waar maatschappij totaal geen weet of besef van heeft. Je weet pas van het bestaan af als je er zelf mee te maken krijgt. Maar zo gaat het vaak. Ouders van pas geboren baby; 'we houden het liever stil in de familie'. 

17 november, 2025 

Blog: JT

Informatie voor begeleiders 

#begeleiders #vertouwen #informatie #contactmomenten #gesprekken 

Vertrouwen, kwetsbaarheid en (opnieuw) leren open bloeien

Vertrouwen. Het klinkt zo vanzelfsprekend. Een rustige basis onder iedere gezonde relatie, of dat nu gaat om vriendschap, liefde, familie of de band met jezelf. Vertrouwen geeft ruimte om te ademen, om je veilig te voelen, om gewoon -jij- te kunnen zijn.

Maar wat als die basis scheurt? Wat als vertrouwen door omstandigheden, door mensen of door het leven zelf niet meer voelt als iets dat je achteloos kunt geven?

Wanneer vertrouwen beschadigd raakt

Beschadigd vertrouwen gaat zelden over één moment. Het ontstaat vaak langzaam, door ervaringen die zich opstapelen. Misschien is je cliënt als kind niet gezien of niet serieus genomen. Misschien heeft iemand die dichtbij stond een grens overschreden, gelogen of simpelweg niet beschermd op het moment dat je cliënt dat wel nodig had. Zelf hebben we het ook wel een keer ervaren. Vertrouwen is eigenlijk een positieve verwachting: het idee dat de ander het goed met je voorheeft. Als die verwachting vervaagt, ontstaat twijfel. Afstand. Wantrouwen. Soms zelfs rouw, omdat je moet loslaten wie je dacht dat de ander was. De samenleving is inmiddels 'gender-moe' vanwege al die eenzijdige informatie vanuit overheidsinstanties, politiek en schreeuwende jongeren op social media. De stempel vooroordelen is inmiddels vast geroest in de maatschappij. 

Gendertwijfel neemt af met leeftijd

Ruim een op de tien jongeren heeft tijdens de vroege tienerjaren de wens van het andere geslacht te zijn. Naarmate ze ouder worden, verdwijnt deze wens vaak. Dat blijkt uit onderzoek van de Rijksuniversiteit Groningen.

Ruim 2.700 jongeren werden elke twee tot drie jaar gevraagd in hoeverre zij van het andere geslacht willen zijn. Op 11-jarige leeftijd is dit 11 procent. Dit percentage daalt vervolgens iedere keer dat het gevraagd wordt, op 13-, 16-, 19-, 22- en 25-jarige leeftijd. Op 25-jarige leeftijd zegt 4 procent de wens te hebben van het andere geslacht te zijn.

Weinig kinderen en jongeren hadden bij elke meting opnieuw twijfels. Slechts 0,1 procent zei iedere keer van het andere geslacht te willen zijn. De wens om van het andere geslacht te zijn, hangt vaak samen met psychische klachten en een lager zelfbeeld. Volgens de onderzoekers is het daarom belangrijk dat ouders of psychologen, als kinderen of jongeren zeggen dat ze van het andere geslacht willen zijn, kijken of er ook andere dingen spelen zoals psychische klachten.

De resultaten van het onderzoek laten volgens de onderzoekers zien dat vragen en twijfels over gender horen bij de puberteit en de ontwikkeling.

Bron: Rijksuniversiteit Groningen; Springer Nature; NOS

Informatie voor zorgprofessionals, ouders en geïnteresseerden 

#borndifferent

"Ik ben geboren met twee vagina's, twee baarmoeders en twee baarmoederhalsen" - BORN DIFFERENT 

Ga voor meer informatie video's naar de pagina 'BORN DIFFERENT' 

Voor meer info kun je ook naar de pagina voor zorgprofessionals, ouders en geïnteresseerden 

13 november, 2025 - Blog JT 

#verdwenen #verhalen #archief 

Verdwenen verhalen: een zoektocht naar de vroege geschiedenis van genderdiversiteit in Nederland

Wat me de laatste tijd steeds meer opvalt, is hoe weinig beeldmateriaal er nog te vinden is over de manier waarop er in de jaren tachtig over genderdiversiteit werd gesproken. Het lijkt wel alsof een belangrijk stuk geschiedenis langzaam uit het collectieve geheugen verdwijnt.

Halverwege de jaren ’80 werden er namelijk talloze interviews gehouden met pioniers als Louis Gooren, Jos Megens en verschillende (inmiddels) oud-patiënten zoals ik. Destijds in de jaren 80 en begin '90, werd ik af en toe gevraagd door Jos Megens (Coördinator VU te Amsterdam) of ik wilde bijdragen als te gast d.m.v interviews in praatprogramma's op tv en radio, "alleen radio" antwoordde ik dan. Zij waren destijds betrokken bij de eerste publieke gesprekken over genderdysforie, een onderwerp dat toen nog nauwelijks bekend was in de samenleving. Er werden documentaires gemaakt, praatprogramma’s besteedden er aandacht aan, en wetenschappers probeerden het grote publiek uit te leggen wat het betekende om in transitie te zijn.

Toch is daar vandaag de dag bijna niets meer van terug te vinden. Wie nu zoekt op Google, Chrome of DuckDuckGo, stuit op slechts een handvol korte fragmenten van hooguit anderhalve minuut. Het aantal bewaarde interviews is op één hand te tellen. Zou het te maken kunnen hebben door de enorme druk op de genderpoli's dat teams de afgelopen jaren ervaren vanwege de linkse politieke 'woke' beweging? En daardoor juist meer onwetendheid is ontstaan vanwege de eenzijdigheid om mensen in bescherming te nemen?

En wat dacht je van jarenlang publiciteit over Nederland als eerste land of men destijds er wel goed aan heeft gedaan. Dat zal voor ieder persoonlijk liggen die de deuren van het VU binnen trad en na zijn/haar transitie verliet. Na mijns inziens zie ik ook een verandering optreden wat vroeger niet voorkwam, dat is de benaming 'identiteit' m.a.w ik identificeer mij met,... Na mijns inziens wordt genderdysforie veelste ingewikkeld gemaakt dan in de vorige eeuw. Ik vraag mij werkelijk af wat er aan de hand is binnen de generatie vanaf het jaar 2000 (Millenium kids) tm nu anno 2025, want waar ligt de grens? Hoever pakken we uit? Hoever gaat een behandelaar mee in de zoektocht van een patiënt? Wellicht zijn er teveel mensen die de doelgroep 'genderdysforie' nog niet helemaal goed begrijpen en wordt het wellicht tijd om daar eens goed onderzoek naar te doen. Het wordt te complex is mijn mening. Het gaat tegenwoordig niet meer over hormonen en chromosomen XY, XXY, XXXY. 

Er zijn intersekse mensen op deze wereld geboren, en zijn ook ooit kind geweest. Dat er ook kinderen op de poli terecht komen is natuurlijk niet zo gek. Dat de maatschappij er een heel ding van maakt en met zeer kritische ogen een mening heeft, zit vermoedelijk alsmaar plaatjes en filmpjes te kijken op FB, TikTok en X of zit zelf nog in de kast. Tegenwoordig wordt er nog maar zelden gelezen. Door de regenboog-gekte vanwege kleurenblindheid is blijkbaar 'alles mogelijk. Dat er een grens getrokken wordt vanuit de genderpoli's kan ik alleen maar achter staan. Maar goed, ik wijk een beetje af. 

Ik herinner me nog levendig de programma’s van toen: AVRO Karel, Rondom 10, Sonja Barend, RUR met Jan Lenferink met te gast Simon Boersma, talkshows waarin de eerste gesprekken over genderidentiteit plaatsvonden. Ook waren er documentaires waarin Louis Gooren uitgebreid werd geïnterviewd over zijn baanbrekende werk als endocrinoloog. 

Maar vandaag voelt het alsof dat allemaal bijna spoorloos verdwenen is. Alsof een cruciale periode, waarin Nederland langzaam leerde praten over gender, uit het digitale geheugen is gewist. Misschien is het tijd om die verhalen opnieuw op te duiken, te verzamelen en te delen, niet alleen om onze geschiedenis te bewaren, maar ook om te laten zien hoe ver we gekomen zijn, en hoeveel we te danken hebben aan de mensen die toen hun stem durfden te laten horen in een tijd waar de taboe hoog lag, maar heel eerlijk? Het is nog steeds een taboe. Je hoort ruis in de samenleving alsof we terug in de jaren 30 van de vorige eeuw zijn beland. Daarnaast zien we best wel een 'hype' onder de jongeren ontstaan die zichzelf labels opplakken en zich daarachter gaan verschuilen zoals: 'je moet anders met mij omgaan want ik ben ...'

Nee, waarom moet een ander anders met jou omgaan? Je bent wie je bent, punt. Ga met jezelf aan het werk hoe je je probleem kan oplossen d.m.v hulp durven vragen. De maatschappij gaat zich namelijk niet aanpassen aan jou omdat je genderdysforie hebt. Schreeuwen, drammen en schoppen tegen een maatschappij voor 'acceptatie' werkt eerder averechts. Het werkt als een boemerang. 

Acceptatie vind ik inmiddels een breed begrip, past het eigenlijk nog wel in deze tijd

Het afgelopen half jaar is mijn visie op het woord 'acceptatie' veranderd. Acceptatie zie ik als jezelf leren accepteren dat jouw weg anders en moeilijker gaat als wellicht je leeftijdsgenoten. Tijdens mijn transitie dacht ik er destijds ook zo over, hoe fijn zou het zijn dat er eindelijk acceptatie komt i.p.v dat mensen je uit kotsen. Het opleggen dat omgeving en maatschappij mensen met genderdysforie moet accepteren vind ik eigenlijk een verkeerde aanpak, want zolang je niet met jezelf in verbinding staat zal acceptatie strubbelingen geven, vooral strubbelingen met jezelf. Je kan dat ook niet vanuit je directe omgeving vragen, verlangen of verwachten dat ze mensen zoals wij moeten accepteren omdat je omgeving totaal niet weet hoe het is zo geboren te zijn. Zij hebben die ervaring niet. 

Ik zie het nu meer als 'normaliseren' dat ook wij een plekje in de samenleving verdienen en genderdysforie geen keuze is maar vast staat. De ander kan zich alleen maar proberen in te leven hoe het ongeveer moet zijn, maar daar blijft het dan ook bij. De regenboog-vlek zal je niet helpen dat de maatschappij jouw situatie begrijpt. De kleurenblindheid waar veel mensen zich in vertoeven om erbij te horen is meer een druppel op een gloeiende plaat geworden. Het allerbelangrijkste is dat jij iets van je leven maakt, dat je lekkerder in je vel zit, dat het goed met je gaat i.p.v in een depressie terecht komt omdat de maatschappij zich niet gaat aanpassen aan jouw situatie. Alleen jij kan jezelf helpen door onder ogen te durven komen dat je niet tevreden bent met de situatie waarin je vertoeft. Je kan niet voor jezelf accepteren om zo te moeten leven en je toekomst uitzichtloos ervaart. 

Laat het bezinken,... maar denk er eens over na en ga ermee aan de slag wat voor jouw het beste werkt! Het is een zoektocht, de 1 weet het al vanaf jongs af aan en de ander heeft langer de tijd nodig. Neem geen beslissing zolang je het voor jezelf (nog) niet weet. Het is helemaal niet erg als je er voor jezelf nog niet uit bent. 

JT 

Louis Gooren (1943-2023)

#gooren #archief #transzorg #vuamsterdam

Louis Gooren (Endocrinoloog) begon de eerste transpoli ter wereld. ‘Ik zag dat ze het nodig hadden’

Pionier in de transzorg Louis Gooren is op 80-jarige leeftijd (2023) overleden. Hij leek conservatief, aan de buitenkant dan, maar zijn missie was om de ziekenhuiszorg van binnenuit voorgoed te veranderen.

Caroline (1954), geboren in Brooke (Norfolk), is een Brits model dat vaak werkte onder de naam 'Tula'. Ze verscheen in de 'James Bond' film 'For Your Eyes Only' (1981). Na haar verschijning in deze film werd ze door het Britse tabloid 'News of the World' als transgender neergezet. In 1991 werd ze de eerste transvrouw die poseerde voor de 'Playboy'. 

#klinefelterssyndroom 

Caroline werd geboren met het Klinefelters-syndroom, waardoor jongens die hiermee geboren worden een extra X-chromosoom hebben. Vrouwen worden doorgaans geboren met XX-chromosomen, terwijl de meeste mannen worden geboren met XY-chromosomen. Mensen met Klinefelters hebben in plaats daarvan XXY-chromosomen. Caroline begon op haar 17e met hormoonbehandeling. 

Caroline variant van Klinefelters is echter zeldzamer, omdat ze in feite twee extra X-chromosomen heeft, waardoor haar genetische samenstelling XXXY is. Caroline heeft sindsdien gevochten voor haar recht om legaal te trouwen en wettelijk erkend te worden als vrouw. 

Caroline Cossey te gast bij Phil Donahue

BLOG: JT 

#muziek #thekinks #lola #jaren70

In de jaren '70 bracht de legendarische rockband The Kinks een nummer uit dat sindsdien door de tijd heen blijft resoneren: "Lola". Het is een lied dat destijds misschien wat controversieel was, maar het biedt een blik op de manier waarop gender, identiteit en verwarring kunnen botsen, terwijl het tegelijkertijd ruimte laat voor begrip en acceptatie.

Het Verhaal van Lola: Verwarring, Ontdekking en Acceptatie

In de songtekst ontmoet de verteller een persoon genaamd Lola, die zijn wereld op zijn kop zet. Lola is geen typische vrouw, of althans, niet in de traditionele zin. Ze "loopt als een vrouw, maar spreekt als een man." "Girls will be boys and boys will be girls It's a mixed up muddled up shook up world except for Lola".

Het is een krachtige beschrijving die, zelfs in de context van de jaren '70, ruimte biedt voor verwarring, maar ook nieuwsgierigheid en acceptatie.

De verteller, die aanvankelijk in de war is over Lola’s identiteit, gaat van aarzeling naar volledige acceptatie. Het verhaal toont ons de kracht van openheid hoe we, zelfs wanneer we geconfronteerd worden met iets onbekends of ongemakkelijks, ons kunnen aanpassen en, uiteindelijk, empathie kunnen tonen.

Genderexpressie in de Jaren '70

Het is belangrijk om te bedenken dat Lola werd uitgebracht in 1970, (mijn geboortejaar) een tijd waarin onderwerpen zoals genderidentiteit, transgender rechten, of zelfs non-conforme genderrollen niet in het publieke debat werden besproken zoals vandaag. Het nummer vertegenwoordigde, op zijn eigen manier, een vroege poging om ruimte te maken voor een diverser begrip van gender, iets dat toen radicaal was, maar nu misschien meer vanzelfsprekend aanvoelt.

Desondanks is het lied niet zonder kritiek. De term “transgender”, die in het nummer wordt gebruikt, kan als ongevoelig worden gezien in de context van de hedendaagse gesprekken over gender en transgender identiteit. In plaats van een diepgaande verkenning van genderidentiteit, wordt het verhaal gepresenteerd door de lens van verwarring en humor, wat sommige luisteraars misschien als simplistisch of zelfs reductief ervaren.

Acceptatie, of... Is het gewoon een verwarde Nacht?

Lola biedt een belangrijk verhaal van acceptatie, maar het doet dit op een manier die misschien niet de diepgang of nuance heeft die we nu zouden verwachten. De verteller lijkt zich over zijn eigen verwarring heen te zetten, maar het is misschien te veel gevraagd om van deze song een monument van progressiviteit te maken, gezien de context van het moment van uitkomen.

Wat niet te ontkennen valt, is de vernieuwende boodschap die Lola uitdraagt. Het nummer vertelt ons dat de verteller, ondanks alles wat hij verwachtte, Lola accepteerde zoals zij was. En dat is een boodschap die de tand des tijds heeft doorstaan. Lola is een product van zijn tijd, maar het biedt een visie van een wereld waarin we elkaar zien voor wie we echt zijn niet voor wie anderen ons willen zien.

Waarom "Lola" Nog Steeds Relevant Is

De kracht van Lola ligt niet in de perfecte representatie van genderidentiteit, maar in het feit dat het de grenzen van wat we als "normaal" beschouwen, uitdaagt. In een wereld waar genderfluïditeit en non-binaire identiteiten steeds zichtbaarder worden, is dit nummer een reminder van de veelzijdigheid van menselijke ervaring, en van hoe ver we gekomen zijn, maar ook hoe ver we nog te gaan hebben.

En terwijl we de teksten met een moderne bril bekijken, is het belangrijk om te erkennen dat zelfs imperfecte verhalen kunnen bijdragen aan verandering. Lola is dus meer dan een lied, het is een mijlpaal in de evolutie van hoe we over gender denken en hoe we met de verschillen van anderen omgaan. Het mag dan wel verouderd zijn in sommige opzichten, maar de essentie blijft tijdloos: de zoektocht naar begrip, en het vermogen om liefde en acceptatie te vinden, ongeacht wat we van elkaar verwachten.

Dus, de volgende keer dat je Lola draait, denk dan niet alleen aan de muziek en de iconische melodie, maar aan het grotere verhaal dat het vertelt. Misschien kunnen we allemaal, op onze eigen manier, iets leren van die onverwachte ontmoeting.

De jaren 80 voor tieners

Gay zijn, dat was vroeger echt iets waar men niet mee geassocieerd wilde worden. Gelukkig is de wereld 42 jaar later veranderd. Maar er is nog werk aan de winkel, zegt Luca. 

Nieuws - Onderzoek

4 november, 2025

Bron: Amsterdam UMC 

In tegenstelling tot wat blijkt uit eerdere onderzoeken hebben transgender vrouwen die het hormoon oestradiol gebruiken voor hun transitie, géén verhoogd risico op een hartinfarct en een beroerte in vergelijking met mannen uit de algehele Nederlandse bevolking. Dit blijkt uit een grootschalige studie van Amsterdam UMC met data van ruim 4.000 transgender personen. Het onderzoek is vandaag gepubliceerd in het European Heart Journal. De onderzoekers vermoeden dat de hormoonbehandeling die transgender vrouwen ontvangen een beschermend effect heeft op hart en bloedvaten.

De algoritmische bubbel: jongeren, identiteit en de zoektocht naar echtheid

Blog geschreven door: JT

#socialmedia #digitaal #internet #algoritme 

14 oktober 2025

We leven in een tijd waarin technologie ons leven tot in het diepste van ons bestaan beïnvloedt. Wat ooit begon als een hulpmiddel, lijkt nu een sturende kracht te zijn geworden, vooral voor jongeren die opgroeien in een digitale wereld waarin algoritmes bepalen wat ze zien, voelen en misschien zelfs denken.

Als iemand - zoals ik - die is opgegroeid zonder internet, zonder smartphone en zonder constante online prikkels, kijk ik met een mengeling van verbazing en zorg naar deze ontwikkelingen. Vroeger kwamen gesprekken over identiteit en thema’s als genderdysforie nog voorbij op televisie of radio, in talkshows waar artsen en ervaringsdeskundigen aan het woord kwamen. Menselijke verhalen, door mensen in de studio verteld. Nu halen we onze informatie van het internet, snel, ongeremd, en steeds vaker gestuurd door kunstmatige intelligentie.

A.I als spiegel – of als masker?

In onze digitale zoektocht naar antwoorden stuiten we steeds vaker op een onzichtbare tussenpersoon: kunstmatige intelligentie. Wat ooit begon als een hulpmiddel om informatie sneller te vinden, is inmiddels een filter geworden dat bepaalt wát we vinden en hóe we het begrijpen.

Het internet belooft ons een wereld vol kennis, maar tegelijkertijd schuilt daar een risico: mind-kaping. Informatie stroomt constant op ons af, en zonder dat we het altijd doorhebben, worden onze gedachten en overtuigingen beïnvloed. In plaats van vrij te zoeken, worden we geleid of gestuurd door algoritmes en AI-systemen die bepalen wat ‘relevant’ is voor ons.

Maar hoe weet je eigenlijk of die informatie klopt? En belangrijker nog: met welk doel is die content online gezet?

Nieuws: 9 september 2025

#nieuws

Het aanbieden van conversietherapieën, waarbij (zonder effect) geprobeerd wordt de seksuele voorkeur van lhbti’ers te veranderen, wordt grotendeels verboden. Na een afzwakking van de wet, gingen ook NSC, BBB en CDA door de pomp.

Blog: Leven zonder etiketten

Geschreven door: JT

20 Augustus 2025

#labels #hokjes #etiketten 

Waarom zouden we onszelf in hokjes stoppen?

Dyslexie, ADHD, ADD, hoogsensitiviteit, autisme, LHBTI, religie, chronische vermoeidheid of depressie… de lijst van labels lijkt eindeloos. Maar wat zeggen die woorden nu écht over jou als mens?

Het valt me op dat er steeds meer discussie is over het gebruik van labels voor mensen en hun gedrag. De ene hulpverlener vindt dat we ze allemaal per direct in de prullenbak moeten gooien. De ander ziet er juist de voordelen van in. En eerlijk gezegd… ik snap beide kanten.

Een label kan steun geven, maar ook een last worden. Het kan je het gevoel geven dat je anders bent, dat je niet helemaal mee mag doen. De omgeving kan die stempel ook zien en daarmee jou. Zo verandert een label van een hulpmiddel in een grens, die jou scheidt van de groep. Je wordt gezien als “anders”, terwijl je diep vanbinnen gewoon verlangt naar verbinding. Maar wie bepaalt of je buiten de groep valt? Vaak plaats je jezelf daar onbewust door het label te omarmen. Het gevaar: een negatief zelfbeeld, eenzaamheid, een gevoel van opgesloten zijn in een hokje dat nooit écht bij je past.

Archief Geneeskunde jaren 90: Gliacellen onderzoek bij transpersonen 

26 juli 2025

#gliacellen #onderzoek #jaren90 #hersenen #wetenschap

Er wordt steeds meer onderzoek gedaan naar de hersenen van transgender personen, en daarbinnen komt ook de rol van gliacellen en andere microstructuren van de hersenen aan bod. Dit onderzoek is echter complex en was destijds relatief nieuw. De resultaten waren nog volop in ontwikkeling maar daar is het helaas bij gebleven. Een vervolg onderzoek is niet bekend en is blijkbaar nooit meer opgepakt om mensen wellicht een andere diagnose te geven wat er anders is gegaan tijdens de ontwikkeling als embryo naar een klein mensje wat op de wereld kwam. De wetenschap houdt het liever op psychisch en we zijn te complex. Kortom, de wetenschap weet vanaf de jaren 70 nog niet zoveel omdat er te weinig geld aan onderzoeken wordt besteed. Of liever gezegd, ze besteden een beetje geld aan kleine sensorische onderzoekjes zoals geur, kleur, plaatjes kijken tussen transmannen en transvrouwen verschillen. Dat mogen studenten doen. 

Hier zijn enkele belangrijke punten met betrekking tot gliacellen en transgender identiteit:

Hersenstructuur en genderidentiteit: Er is steeds meer bewijs dat de hersenstructuur van transgender personen vaker overeenkomt met hun genderidentiteit dan met het geslacht dat hen bij de geboorte is toegewezen. Dit omvat studies naar verschillen in grijze en witte stof, connectiviteit en de grootte van bepaalde hersengebieden.

Een veilig klimaat voor personen met genderdysforie in de (woon)zorg.

23 juli 2025 

Geschreven door: JT 

#klimaat #woonzorg 

Een veilig zorgklimaat is essentieel voor trans/non-binaire/intersekse (TNI) personen die worstelen met genderdysforie. Dit vraagt om een zorgomgeving waarin zorgprofessionals open, respectvol en goed geïnformeerd zijn. Alleen zo kunnen we bijdragen aan het psychisch welzijn van deze doelgroep en barrières in de zorg wegnemen.

Waarom is een veilig klimaat belangrijk?

Psychisch welzijn

Voordat een persoon diens intake gesprek heeft gehad, heeft de desbetreffende persoon een behoorlijk lange weg afgelegd om naar buiten te treden. Een ondersteunende, veilige benadering en luisterend oor door zorgprofessionals kan een veilig woon-leefklimaat aanzienlijk vergroten.

Toegankelijkheid van zorg

Een veilige en inclusieve benadering vergroot het vertrouwen van TNI personen in de zorg. Dit bevordert openheid, waardoor zij eerder hun hulpvraag durven stellen en passende ondersteuning ontvangen.

Herstel van vertrouwen

Veel TNI personen hebben negatieve of zelfs traumatische ervaringen in de zorg. Dat komt voornamelijk door onwetendheid vanuit zorgpersoneel. Niet weten hoe men moet handelen d.m.v een hulpvraag. Zich moeilijk kan inleven of hoe het voor de cliënt zo geboren te zijn. Door onwetendheid schuilt er vaak een vooroordeel of onzekerheid door niet te weten hoe je als zorgprofessional moet reageren en/of handelen. Een luisterend oor en d.m.v gewoon vragen te stellen aan je cliënt, brengt je veel verder als dat je voortdurend op je horloge kijkt en weg wilt omdat er te weinig kennis is op Google en niet weet wat te doen in een contact moment. Door actief te werken aan een respectvolle benadering kan het vertrouwen in zorgverleners hersteld worden, wat bijdraagt aan een positieve zorgervaring.

Jeugdtrauma in hun jeugd 

TNI personen hebben vaak trauma in hun jeugd ervaren. Dat klopt, dat komt voornamelijk met genderdysforie/non-binaire of intersekse geboren te zijn. Het is dus een misverstand dat "genderdysforie" door jeugdtrauma is ontstaan. Het is een aanname en nooit bevestigd vanuit wetenschappelijk onderzoek. Waar wel naar gekeken wordt binnen de genderpoli is, of de persoon trauma heeft opgelopen door seksueel misbruik om 1 voorbeeld te geven. Er zijn zoveel meer voorbeelden betreft trauma. Dat zijn belangrijke punten om mee te nemen in de gesprekken. Niet ieder persoon die geboren is met genderdisforie heeft trauma opgelopen door een vervelende ervaring betreft het onderzoeken op seksueel gebied. Er zijn genoeg mensen die nog nooit een seksuele ervaring hebben gehad en seks beginnen te ontdekken jaren na de operaties vanwege afkeur van het geslacht waarin diegene geboren is. Daarnaast zien we tevens cliënten met bijvoorbeeld autisme, dat is ongeveer 10% wat binnen de genderpoli binnenkomt. 

Bovendien zijn er genoeg mensen die geboren zijn in een hecht en warm gezin, maar alles mis ging betreft vastlopen op school enz. Daar zijn vaak misverstanden over. 

Komt een dokter bij de dokter 

Verhaal...

#arts #in #transitie 

Olaf is huisarts en in transitie

“Van kinds af aan wist ik dat ik iets met geneeskunde wilde doen. Tijdens mijn studie neigde ik al snel naar huisartsgeneeskunde. Als huisarts ben je namelijk veel bezig met het menselijke en sociale aspect van zorg, daar waar dokters in een ziekenhuis meer gericht zijn op het ‘ziek zijn’. En juist dat menselijke aspect spreekt me aan.”

Toenemende weerstand tegen trans en non-binaire personen op social media

Juli 2025 - Geschreven door: JT

#socialmedia #platform #weerstand 

De afgelopen tijd is de online weerstand tegen trans en non-binaire personen zichtbaar toegenomen. Socialmediaplatforms spelen hierin een grote rol: desinformatie, doelbewuste provocatie en haatzaaierij verspreiden zich sneller dan ooit. Zelf merk ik dat ik steeds vaker bewust afstand neem van deze platforms. Het 'nieuws' dat ik daar zie, is vaak geen nieuws meer – het is angstgedreven, polariserend en zelden gebaseerd op feiten.

Een belangrijk deel van die desinformatie komt van zogenaamde ‘fake influencers’: personen die zich voordoen als trans om aandacht, volgers en views te genereren. Ze gebruiken stereotypen of overdreven karikaturen en dragen daarmee bij aan het ondermijnen van de geloofwaardigheid en het mens-zijn van échte transpersonen. De impact hiervan is enorm, zeker wanneer zulke video’s viraal gaan via populaire accounts of kanalen met een groot bereik.

Daarnaast zijn er duidelijke signalen dat internationale ultraconservatieve bewegingen – ook wel ‘antigender-bewegingen’ genoemd – actief proberen invloed uit te oefenen op het publieke debat in Nederland. Wetenschappelijke publicaties wijzen erop dat deze groepen wereldwijd desinformatie verspreiden over LHBTIQ+-personen, met als doel het creëren van verdeeldheid, angst en wantrouwen.

Trans- en non-binaire mensen worden zo een gemakkelijk doelwit in het grotere spel van sociale onrust. Het onderwerp ‘transgender’ wordt tot een politiek beladen thema gemaakt, waarbij de echte verhalen en ervaringen van mensen op de achtergrond raken.

Wat kunnen we doen?

Wees kritisch: Vraag je af wie de bron is van een bericht, video of artikel. Wat is het doel van de boodschap?

Controleer feiten: Deel geen informatie zonder zeker te weten dat het klopt.

Bescherm jongeren: Jongeren zijn extra vatbaar voor beïnvloeding. Praat met ze over wat ze online tegenkomen.

Blijf in gesprek: Polarisatie groeit als we niet meer naar elkaar luisteren. Zoek het eerlijke gesprek – ook als het schuurt.

Social media heeft een enorme invloed op hoe groepen worden neergezet. Juist daarom is het belangrijk dat we alert blijven, ons blijven informeren en elkaars menselijkheid centraal blijven stellen.

28 juni, 2025

Geschreven door: JT

#onderzoek #geld #wetenschap 

Waar blijft het bredere onderzoek binnen de genderzorg?

Wat me steeds weer opvalt, is dat transpersonen – non-binair _'of intersekse ergens buiten de klassieke genderhokjes – niet standaard worden meegenomen in breder medisch onderzoek wanneer we aan de vooravond staan van een transitie. En dan heb ik het met name over genetisch onderzoek, zoals een chromosoomanalyse. In plaats daarvan krijgen we vaak al snel het stempel ‘identiteitsprobleem’, waarna het steeds meer duidelijker wordt dat mensen in een soort wachtkamer van maximaal 5 jaar worden gezet – letterlijk én figuurlijk – vanwege een gebrek aan personeel, middelen en aandacht.

Maar ik blijf met vragen zitten. Want hoe komt het eigenlijk dat ik zo geboren ben? Wat is de oorzaak? Het lijkt erop dat geen enkele arts of specialist echt goed weet wat ze met ons aan moeten. Begrip is vaak ver te zoeken. En ja, natuurlijk is het positief dat er medische hulp beschikbaar is – zoals hormoonbehandelingen en operaties – maar daar blijft het dan meestal ook bij. Wanneer je als patiënt binnenkomt op de genderpoli, wordt er vooral gekeken of je ‘groen licht’ kunt krijgen. Is je verhaal duidelijk? Maar ondertussen wordt er nauwelijks gekeken naar mogelijke onderliggende oorzaken, zoals chromosomale afwijkingen of hormonale bijzonderheden. Die kant van het verhaal blijft buiten beeld.

In de jaren tachtig werden er af en toe nog weleens steekproeven gedaan onder transgender personen. Er werd toen wél onderzocht of er biologische factoren meespeelden. Maar structureel vervolgonderzoek? Dat is er nooit echt van gekomen. En toch blijft de wetenschap volhouden dat er "onvoldoende bewijs" is voor biologische oorzaken. Maar als je het jarenlang nauwelijks onderzoekt, kun je dat toch ook niet met zekerheid zeggen?

Soms voelt het alsof wij net zo in het duister tasten als de wetenschap zelf.

Laatst las ik bijvoorbeeld over het Klinefelter-syndroom – een genetische variant waarbij iemand één X- en twee Y-chromosomen heeft in plaats van het gebruikelijke XY. Dit kan allerlei lichamelijke en hormonale effecten hebben. Het zette me aan het denken: zou dit misschien bij sommige trans vrouwen (die bij geboorte als jongen zijn aangemerkt) een rol kunnen spelen? Wordt hier eigenlijk op getest binnen de genderzorg?

Het lijkt erop dat deze kant van het verhaal vrijwel nooit besproken wordt. En dat is jammer, want misschien zouden we meer inzicht kunnen krijgen als we verder durven te kijken dan alleen het psychologische aspect.

Kortom: het zou goed zijn als de genderzorg ruimte maakt voor een bredere blik. Want we zijn méér dan alleen onze identiteit. En misschien ligt er wel veel meer onder de oppervlakte dan we tot nu toe dachten.

Weinig mensen weten wat intersekse ècht is

Door: Amarens Eggeraat

22 mei, 2025

#persoonlijke #verhalen #intersekse 

Op haar zeventiende kreeg Kiana Willem (21) van een arts te horen dat ze het syndroom van Swyer heeft, wat verklaarde waarom haar puberteit zo lang op zich liet wachten. Maar pas later, in het theater, besefte ze dat het betekent dat ze intersekse is. “Ik ging naar het toneelstuk X Y WE, van Marleen Hendrickx en vijf andere intersekse personen, en hun verhalen leken zo erg op de mijne,” vertelt ze aan VICE. 

Kiana is een van de 21 intersekse mensen die op de foto werd gezet voor de rondreizende fototentoonstelling 1 op de 90 (een initiatief van journalist Lara Aerts, met foto’s van Ernst Coppejans en geproduceerd door stichting Open Mind). De term “intersekse” staat voor de ervaringen van mensen die geboren zijn met een lichaam dat niet helemaal voldoet aan de normatieve definitie van man of vrouw. Dat kan allerlei uiteenlopende oorzaken hebben: een ongevoeligheid voor een bepaald geslachtshormoon bijvoorbeeld, of een variatie in de genen (zoals het geval is bij het syndroom van Swyer). Zo’n 1,1 procent van de mensen is intersekse, en de variatie kan zich op veel verschillende manieren openbaren. Dat wordt ook duidelijk uit de persoonlijke verhalen in de tentoonstelling. Voor de één is intersekse een medische aandoening, voor de ander is het deel van hun identiteit. Intersekse kan samengaan met nonbinair of trans zijn, maar dat hoeft zeker niet. De meeste intersekse personen voelen zich man of vrouw.

#archief #column #bakker 

Geschreven door: JT

15 mei, 2025

#sdg #agenda2030

Gendergelijkheid staat niet voor LHBTIQ 

Heb je je wel eens afgevraagd waar 'gendergelijkheid' werkelijk voor staat? Waarom zien we vanaf 2021 aan cijfers een enorm hoge haat/discriminatie stijging toenemen naar homo's, lesbische en transpersonen in de maatschappij nu er zoveel (online) social media nieuws over ''gendergelijkheid' gepubliceerd wordt. 

De hele wereld wordt voorgelogen

Gendergelijkheid heeft namelijk niets met LHBTIQ te maken. Maar waarom verspreid de media en gender organisaties dan desinformatie? 

Wat is het achterliggende doel, en om welke reden worden trans en non binaire jongeren/adolescenten opmerkelijk binnen de kleurrijke LHBTIQ activistische beweging/organisaties en COC hierin meegezogen? 

Tja, wellicht wordt het eens tijd om er dieper op in te gaan? 

Officieel staat gendergelijkheid voor, "De mate van gelijkheid wordt onder meer afgemeten aan verschil in beloning voor arbeid, arbeidsdeelname en de positie van mannen en vrouwen in bedrijfsleven en bestuur. Een andere specifieke doelstelling binnen deze SDG is het terugdringen van geweld gericht tegen vrouwen. 

De uitvoering van agenda2030 laat heel wat anders zien in de praktijk als we naar de media kijken. 

12 mei, 2025

Kut,.. het is weer zomer!

Geschreven door: JT

#zomer #blog

Als ik terugkijk naar mijn leven zie ik twee totaal verschillende levens die ik heb geleefd. Een leven wat 18 jaar heeft geduurd en een leven vanaf mijn 18e tm 54 jaar (heden). Ik hou van de zomer! Zodra alles in bloei komt dan bloei ik zelf ook helemaal open na een winter. Heerlijk warm met tropische temperaturen mag van mij iedere dag. Verkoeling opzoeken op het strand, bakken en braden, gezellig hapje eten in een leuk tentje etc.
Maar dat is niet altijd zo geweest, voor mijn 18e jaar had ik echt een gruwelijke hekel aan de zomer en was ik een winter mens.

Kut, .. pffffff....wat duurt de zomer verschrikkelijk lang.

11 april, 2025

#interview #volkering 

Je zal maar gewoon je leven willen leven en voortdurend geconfronteerd worden met een karikatuur van wie jij bent… Dat is wat veel transvrouwen en transmannen meemaken die aangesproken worden op het agressieve activisme van een kleine, maar zeer luidruchtige groep. 

Interview: Rianne Volkering die ooit zelf actie voerde voor transrechten, gruwt van het huidige woke activisme en zij is niet de enige. 

Wat is intersekse 

#info #intersekse 

28 april, 2025

Terwijl we steeds meer gewend raken aan mensen die niet in standaard hokjes passen, leeft een grote groep Nederlanders nog altijd met een geheim. Ze zijn geboren met een lichaam dat anders is dan we gewend zijn bij man of vrouw. Soms is dat meteen bij de geboorte te zien, het is dan niet duidelijk of er een jongen of meisje geboren is. Veel vaker zie je aan de buitenkant niks. Dan zit de variatie van binnen en komt het pas later aan het licht. 

In de medische wereld verwijst de term Hermafrodiet naar een uiterst zeldzame aandoening waarbij iemand zowel mannelijke als vrouwelijke geslachtsklieren heeft, zoals zowel testes als eierstokken. Hoewel dat op het eerste gezicht misschien duidelijk klinkt, brengt het complexe vragen met zich mee over geslachtsbepaling, identiteit en medische keuzes. Het menselijk lichaam laat zich namelijk niet altijd in simpele categorieën indelen.

Jessie kreeg verkeerde diagnose 

#dezorg #gehandicaptenzorg #fouten #autisme #persoonlijke #verhaal #genderdysforie

8 april, 2025

Jessie (18) kreeg de diagnoses licht verstandelijk beperkt en autisme. Een jaar geleden bleken deze diagnoses onjuist. "Ik werd mijn hele jeugd behandeld als iemand met een verstandelijke beperking. Op een dagschema werd alles voorgekauwd. Daar stond zelfs hoe laat ik mijn tanden moest poetsen."

Naast die drie onjuiste diagnoses ontkenden de mensen in Jessie’s omgeving ook nog eens haar transgender-zijn. "Nee, je bent gewoon homo", zei een ggz-specialist wanneer ze vertelde dat ze in het verkeerde lichaam zat. Ook haar ouders en de begeleiders in het internaat haar niet. Aan het woord is Jessie (18), die ondanks alles altijd in zichzelf is blijven geloven.

De zoon van Kirsten is transgender: ‘In de aanloop naar de dag van zijn naamsverandering heb ik veel gehuild, het voelde als het afscheid van mijn dochter’

#ouders #transgender #interview #verhalen 

Wanneer je kind erachter komt dat hij of zij in het verkeerde lichaam is geboren, ondergaan niet alleen zijzelf grote veranderingen. Ook voor de ouders betekent dit een ingrijpende aanpassing. Zo ook Kirsten Visser (48), een moeder die afscheid nam van haar dochter en een zoon verwelkomde. Nu helpt ze andere ouders van transgenderkinderen in het vaak onbegrepen rouwproces.‘Op een maandagochtend bracht ik hem naar school, want het was tijd om te trakteren en zijn nieuwe naam te introduceren. Om deze speciale redenen mocht ik even blijven hangen. We zaten in de klas toen de juf voorstelde om een rondje te doen waarbij iedereen een naam mocht raden. Terwijl het rondje vorderde, zag ik de glimlach op het gezicht van Sietse groter worden.

(Meer onderwerpen staat op deze pagina)

4 mei, 2025

#polarisatie 

Geschreven door: JT

Misleidende informatie is informatie die niet volledig overeenstemt met de waarheid. Vaak zit daar een specifiek doel achter, maar niet altijd. Afhankelijk van de aard en het doel, onderscheiden we verschillende vormen van misleidende informatie.